Ontwormen van de hond en de kat
Ontwormen gebeurt door regelmatig toedienen van ontwormingsprodukten. Dit kan onder de vorm van pillen, pasta’s of druppeltjes in de nek. Er moet wel opgelet worden welk product men geeft want niet alle producten werken tegen álle wormen!
Ontworming is belangrijk aangezien een dier met wormen vaak last heeft van diarree, minder goed groeit of een slechtere algemene conditie heeft. De dieren kunnen last hebben van jeuk en kunnen bij ernstige besmettingen zelfs sterven!
Ook in verband met hygiëne en volksgezondheid is preventie van wormbesmetting belangrijk aangezien ook de mens (vooral kinderen) met sommige van deze wormen besmet kan worden.
De omgeving moet ook steeds mee behandeld worden. Dit kan door dagelijks de ontlasting te verwijderen en goed te reinigen en desinfecteren.
Wormen die bij de hond en kat voorkomen kunnen we onderverdelen in lintwormen (cestoden), rondwormen (nematoden) en platwormen (trematoden). De rondwormen kunnen nog eens onderverdeeld worden in haakwormen, spoelwormen en zweepwormen.
Standaard ontwormingsschema voor de hond:
Pups: op 2, 4, 6 en 8 weken leeftijd Vanaf 8 weken elke 2 maanden tot een leeftijd van een half jaar. Vanaf dan elk half jaar. Moederdieren: samen met de pups. Eventueel kunnen dieren die in een ‘risico-omgeving’ gehouden worden (bv kennel- of jachthonden) elke 3 maanden ontwormd worden.
Standaard ontwormingsschema voor de kat:
Kittens: op 4, 6 en 8 weken leeftijd. Vanaf 8 weken elke 2 maanden tot een leeftijd van een half jaar. Vanaf dan elk half jaar. Moederdieren: samen met de kittens. Katten die erg veel muizen of vogels vangen, kunnen best elke 3 maanden ontwormd worden.
Symptomen
Enkele symptomen die op een wormbesmetting kunnen wijzen zijn:
- diarree (soms met bloed, slijm of wormen in de ontlasting)
- braken (soms met wormen in het braaksel)
- “wormbuikje” (dik rond buikje)
- “sleetje rijden” (met de anus over de grond schuren)
- doffe vacht, groeiachterstand, zwakte, vermagering ondanks veel eten
- “rijstkorrels” ter hoogte van de anus, wormen in de ontlasting
Enkele van de meest voorkomende wormen bij hond en kat zijn:
Lintwormen of Cestoden
Lintwormen komen voor in de dunne darm. Bij de hond komt de Dipylidium caninum het meest voor. Deze lintworm heeft de vlo als tussengastheer. Het is dus belangrijk om het dier bijkomend te ontvlooien. Bij de kat komt Dipylidium caninum ook voor. Taenia taeniaeformis komt bij de kat meer voor dan bij de hond. Deze lintworm heeft namelijk als tussengastheer de muis en de rat. Lintwormen hebben een plat, wit lichaam dat opgebouwd is uit een kop, nek en vele segmenten (proglottiden). Vaak zijn proglottiden dood terug te vinden als ‘rijstkorrels’ aan de anus en vacht of in de mest maar soms zijn ze ook levend te zien (zie filmpje hieronder). Soms zal de hond ‘sleetje rijden’ door de jeuk (met zijn kont over de grond schuren).
Gevaar voor de mens: Besmettelijk maar niet gevaarlijk. Na opname van een vlo ontwikkelt er een lintworm in de dunne darm. Er ontstaan vage buikklachten.
Spoelwormen
Pups en kittens kunnen besmet worden in de baarmoeder of door het drinken van moedermelk waar larven inzitten.
De spoelworm leeft in de dunne darm van de hond en kat waar ze zich voedt met darminhoud. Ze hebben een rond lichaam met spitse uiteinden. Bij de hond komt Toxocara canis voor (10 à 20 cm lang), bij de kat Toxocara cati (5 à 10 cm lang). Bij de hond is dit de meest voorkomende worm, vooral bij pups.
Gevaar voor de mens: – besmettelijk voor mens, voornamelijk kinderen
Zweepwormen
Zweepwormen (Trichuris vulpis) leven in de dikke darm van de hond waar ze leven van bloed. Ze hebben een smal vooreinde (3/4) en een dik achtereinde (1/4) dik waardoor ze op een zweep lijken. Ze zijn ongeveer 4 à 8 cm lang. De zweepworm komt maar zelden voor bij gezelschapshonden en vaker bij kennelhonden, vandaar ook de naam ‘kennelworm’.
Gevaar voor de mens: geen
Haakwormen
Haakwormen zijn na de spoelwormen de meest voorkomende rondwormen bij carnivoren. Haakwormen leven in de dunne darm waar ze zich voeden met darmweefsel en bloed. Ze hechten zich vast aan de darmwand door middel van tanden. De worm heeft een teruggeplooid kopeinde waardoor ze op een haak lijken. Vooral honden met buitenloop worden besmet.
Gevaar voor mens: Zelden
