Braken
Bij braken komt er maaginhoud en/of dunne darminhoud (voedsel, maagslijm, gal) naar buiten. Braken wordt vergezeld van inspanning en buikcontracties. Meestal zal misselijkheid (onrust, speekselen, slikbewegingen) het braken voorafgaan. Door het braken kan uitdroging optreden en worden minder voedingsstoffen opgenomen. Hierdoor gaat de algemene toestand van een dier achteruit. We zien in de dierenartsenpraktijk veel honden en katten met de klacht van braken. Een hele lijst van verschillende problemen kan braken veroorzaken.
Eerst behandelen of eerst verder onderzoeken?
Ten eerste is het belangrijk om een onderscheid te maken tussen regurgiteren (oprispen) en braken omdat beide zaken verschillende oorzaken kunnen hebben. Regurgiteren is een passief fenomeen waarbij geen tekenen van misselijkheid (onrust, speekselen, smekken en slikken) en geen buikcontracties optreden. Regurgiteren gebeurt meestal snel na de maaltijd (maar soms ook pas enkele uren later). Gewoonlijk wordt niet-verteerd voedsel geregurgiteerd en geen gal. De meest frequente oorzaak van regurgiteren is een slokdarmprobleem (zoals een slokdarmverlamming).
Verder moet er bij braken een onderscheid gemaakt worden tussen acuut braken en chronisch braken.
Acuut braken ontstaat vrij plotseling en verdwijnt ook weer vrij snel (duurt minder dan ongeveer 5 dagen). Er wordt van chronisch braken gesproken als het braken langer duurt dan 5 á 7 dagen.
Dieren die acuut braken, niet erg ziek zijn en waarbij geen belangrijke abnormaliteiten worden vastgesteld tijdens een grondig onderzoek, worden meestal in eerste instantie op een standaard behandeling tegen het braken gezet. Indien dit helpt zal er niet verder gezocht worden naar de precieze oorzaak van het braken. Bij dieren met acuut braken die erg ziek zijn (koorts, buikpijn, uitgedroogd, suf, …) en bij dieren die chronisch braken, is het aangeraden om verder onderzoek te doen zoals een bloedonderzoek en röntgenfoto’s en/of een echografie van de buik. Indien er zelfs na deze onderzoeken nog geen oorzaak van het braken gevonden is kunnen er eventueel nog biopten (weefselstukjes) uit de maag en darmen genomen worden om te laten onderzoeken op abnormaliteiten.
Acuut braken kan dus vaak (met de juiste medicatie) thuis worden behandeld wanneer de hond verder gezond is, een normale eetlust heeft en water kan binnenhouden. De patiënt moet soms gedurende 1 dag vasten. Daarna mag de patiënt weer zijn normale voeding of een speciaal licht verteerbaar voedsel beginnen te eten, in kleine porties (3 tot 6 per dag). Wanneer het braken nog aanhoudt moet er contact met ons worden opgenomen.
Soms kan het nodig zijn om uw huisdier te hospitaliseren (in de dierenartsenpraktijk op te nemen) om een infuustherapie op te starten, de medicatie via het infuus toe te dienen (omdat ze pillen of siroopjes weer uitbraken) en eventueel zelfs om een voedingssonde te plaatsen zodat we kleine beetjes voeding toe kunnen dienen als de patiënt dit zelf niet wil opnemen (door de misselijkheid).
De oorzaken
Zoals eerder al vermeld zijn er erg veel verschillende oorzaken van braken. De oorzaak van braken kan teruggevonden worden:
- In het maagdarmstelsel: bijvoorbeeld een maag/darmontsteking (bacterieel, viraal of parasitair), vreemd voorwerp (haarbal, plastic), tumor, enz…
- In de buik maar buiten het maagdarmstelsel: bijvoorbeeld leverproblemen, nierproblemen of een ontsteking van de baarmoeder
- Bij hormonale problemen: bijvoorbeeld bij een vergevorderde suikerziekte of de ziekte van Addison (een bijnierprobleem)
- Bij neurologische problemen: bijvoorbeeld bij wagenziekte of bij een hersenvliesontsteking